راتین (انگلیسی: Rhaetian) در مقیاس زمانی زمین شناسی، بالاترین اشکوب (بر پایه گاه چینه شناسی) یا واپسین عصر (بر پایه زمین گاه شناسی) از ردیف یا دور تریاس به شمار می رود. راتین در ستون چینه شناسی پس از اشکوب نورین و پیش از هتانجین (اشکوب زیرین یا نخستین عصر دوره ژوراسیک) جای می گیرد. عصر راتین از حدود ۲۰۸٫۵ میلیون سال پیش آغاز شده و تا حدود ۰٫۲ ± ۲۰۱٫۳ میلیون سال پیش ادامه یافت.
رویداد انقراض تریاسه-ژوراسیک
در عصر راتین شکسته شدن ابرقاره پانگه آ آغاز شد، هرچند در این زمان هنوز اقیانوس اطلس پدید نیامده بود.
نام آنیسین از منطقه راتین آلپ که زنجیره ای کوهستانی بین بخش هایی از شرق سوئیس، شمال ایتالیا و غرب اتریش است، گرفته شده است. این نام در سال ۱۸۵۶ توسط ادوارد سوس زمین شناس اتریشی و آلبرت اوپل دیرینه شناس آلمانی به محافل علمی معرفی شد.
