بهبد

بهبد. نامی است ایرانی برای پسرها بمعنی لُغویِ «پاسدار بهی و نیکی». اگر چه تلفظ مرسوم این نام «بهبُد» ( بِ بُ ) است، ولی به نظر می رسد که تلفظ صحیح آن «بهبَد» ( بِ بَ ) باشد، همچنان واژهٌ «موبَد» ( رجوع شود به واژه های «به» و «بَد» ) . شاید دلیل این رسم آن باشد که اغلب فارسی زبانان امروزی واژهٌ «بَد» را به نادرستی همواره به معنی نقیض خوب و نیک ( رجوع شود به بَد ) تلقی می نمایند.

مرد نیک

این اسم بسیار زیبا به معنای نگهبان نیکی میباشد