وستا

wiki: ایزدبانوی اجاق یا آتشدان خانگی بود و نامش از جنبه اشتقاق و هم ریشه بودن، معادل هستیا، ایزدبانوی یونانی است. آیین های پرستش این دو الهه نیز به یکدیگر بسیار شبیه بود. البته مقام وستا در جمع خدایان رمی، خیلی بالاتر از مقام هستیا در میان خدایان یونانی بود.
در ایام بسیار کهن رم، (و شاید تحت تأثیر فرهنگ و دین ایران که در آن آتش، مقدس تلقی می شد و نگاهبانی آتش از وظایف مقدس بود)، ضرورت حفظ و نگهداری دائمی آتش، به صورت وظیفه ای مقدس درآمد که در ابتدا پادشاه مسئول اصلی آن بود. این وظیفه بعدها بر عهدهٔ دختران پادشاه گذاشته شد، زیرا مهم تر و بعدها مقدس تر از آن بود که به غلامان سپرده شود. پرستشگاه مدور وستا در ۷۱۵ پیش از میلاد تأسیس شد و کهن ترین و مقدس ترین بارگاه در مرکز شهر رومیان بود که پرستشگاه های اصلی و بناهای عمومی در آن موقع بود و آتشدان جامعهٔ رومی به شمار می رفت.
بنابراین در روزگاران بعد، آتش نه تنها در خانه های رمی همچون عملی دینی و پرستشی، همیشه روشن نگه داشته می شد، بلکه یک آیین رسمی هم وجود داشت که در آن، از یک آتشدان مقدس و شاهانه توسط شش تن دختر جوان از خانواده های ممتاز، به عنوان کاهنه های باوقار، بر پرستش وستا و آتش پرستشگاه او نظارت داشتند. دختران ممتازی که وظیفه مراقبت و نگهبانی از آتشدان مقدس را عهده دار می شدند (به افتخار وستا)، به نام باکره ها یا دوشیزگان وستال شناخته می شدند. هر باکرهٔ پرستشگاه وستا در سن بلوغ برگزیده می شد و تا ۳۰ سال خدمت می کرد. اگر باعث خاموشی آتش می شد، او را سخت مجازات می کردند. آن ها به نگهبان نیاز نداشتند و می توانستند در دادگاه شهادت بدهند، صاحب اموال باشند یا وصیت کنند. آن ها همچنین تا حدی صاحب قدرت سیاسی بودند. یک باکره وستا پس از سی سال می توانست جهیزیهٔ ارزشمندی از دولت بپذیرد، از مقام خود کناره گیرد و ازدواج کند. اما بیشتر آن ها ترجیح می دادند که کاهنه باقی بمانند.

wikijoo: وستا_(اسطوره)