دندان نما

دندان نما. [ دَ ن ُ / ن ِ / ن َ ] ( نف مرکب ) دندان نمای. که دندان نماید. که دندان نشان دهد. || بسیار نمایان و آشکار، چون : بخیه ٔدندان نما و خنده دندان نما. ( آنندراج ) :
تا نزنی خنده دندان نمای
لب به گه خنده به دندان بخای. || بسیار روشناس و معروف. ( ناظم الاطباء ) :
عقد سخن به خنده دندان نما ببند
خاکی به فرق شهرت درّ عدن بریز. || کنایه از خشمگین و غضبناک است. ( از آنندراج ) ( از برهان ). کسی که اظهار قهر و غضب کند. ( ناظم الاطباء ) :
که در خانه آواز یک گربه به
که دو غرش شیر دندان نمای.|| کنایه از کسی که اظهار عجز وفروتنی کند. ( از آنندراج ) ( از برهان ).