اندک خور

( اسم ) اندک خوار

اندک خور. [ اَ دَ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) اندک خوار. ( فرهنگ فارسی معین ). کم خور. کم خوراک :
هایل هیونی تیزدو، اندک خور و بسیاررو
از آهوان برده گرو در پویه و در تاختن.چون همااندک خور و کم شهوتم دانند و من
چون خروس دانه چین زانی و شهوت پرورم.من از تو بهمت ، توانگر ترم
که تو بیش خواری من اندک خورم.تعنت کنندش گر اندک خور است
که مالش مگر روزی دیگر است.

اندک خوار، کم خور، کم خوار.