فاسد شده تغییر یافته
هوا خورده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
هواخورده. [ هََ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) فاسدشده. تغییریافته :
چاره ز می کن دل افسرده را
گرم نگه دار هواخورده را.
چاره ز می کن دل افسرده را
گرم نگه دار هواخورده را.
اسماعیل ایما ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: