انتیموان

آنتیموان. آنتیموان (به انگلیسی: Antimony) از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است. نماد شیمیایی آن Sb و عدد اتمی آن ۵۱ است..این عنصر در متنهای کهن فارسی به نام روی سخته یا روی سخته مصری نامیده شده است. نام آنتیموان از واژه یونانی "anti-monos" گرفته شده است که معنای "غیر تنها" می دهد چرا که در گذشته شخصی به اسم باسط مصری ان را کشف و به عشقش که او را دوست داشت هدیه داد البته تصور بر این بود که این عنصر به صورت خالص وجود ندارد.نبو
آنتیموان نیز همچون آلوتروپ، شبه فلزش دارای جلای فلزی سفید مایل به آبی و بسیار شکننده است. همچنین ساختار بلورین دارد و بلافاصله پوسته پوسته می شود.آنتیموان خالص و ترکیباتش بسیار سمی است؛ پس باید در کار با آن ها احتیاط لازم را به کار بست. منبع اصلی آنتیموان کانی به نام استیبنیت است که سولفیدی از آن عنصر است. همچنین در کانی های دیگر از جمله آلمینیت و گهگاهی به صورت خالص یافت می شود گر چه تا قرن هفدهم کسی نتوانسته بود آن را به شکل خالص از کانی جدا کند.آنتیموان در دمای اتاق با هوا واکنش نمی دهد اما روی شعله بلافاصله با نور درخشانی می سوزد و مقادیر فراوانی گازهای سفید تولید می کند.آنتیموان رسانایی ضعیف برای گرما و الکتریسیته است و به همین دلیل جز سازنه مناسبی در مواد نیمه رسانای میکروالکترونیکهاست.
در جدول زیر اطلاعات ۵ کشور اول تولیدکننده این عنصر در سال ۲۰۱۰ میلادی عنوان شده است.

آنتیموان. آنْتیموان (antimony)
عنصری شبه فلز، به رنگ سفید نقره ای، شکننده، با نماد Sb، برگرفته از کلمۀ لاتینی استیبیم، با عدد اتمی ۵۱، و جرم اتمی نسبی ۱۲۱.۷۵. عمدتاً در کانۀاستیبنیتیافت می شود، و برای سخت کردن آلیاژها کاربرد دارد. به علاوه ، در مواد حساس به نور مورد استفاده در عکاسی رنگی، و نیز در الکترونیک نوری، مواد ضدحریق، رنگدانه ها، و پزشکی نیز کاربرد دارد. مصریان باستان از آمیزۀ آن برای حفاظتِ چشم از حشرات استفاده می کردند.