( هوثة ) هوثة. [ هََ ث َ ] ( ع اِ ) زمین تشنه. ( منتهی الارب ). || ( اِمص ) تشنگی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
هوثه
لغت نامه دهخدا
هوثة. [ هََ ث َ ] (ع اِ) زمین تشنه . (منتهی الارب ). || (اِمص ) تشنگی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: