ماه
اختر شب گرد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اختر شب گرد. [ اَ ت َ رِ ش َ گ َ ] ( اِخ ) ماه :
تکیه بر اختر شبگرد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو.
تکیه بر اختر شبگرد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو.
حافظ.
پیشنهاد کاربران
اختر شبگرد : ستاره ی شب رو . کنایه از سرنوشت . تکیه بر اختر شبگرد مکن کاین عیار / تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو ( حافظ )
ستاره شبگرد نگهبان ستاره ها
کلمات دیگر: