صفحه اصلی
هواخور
بستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
هواکش مجرایی که هوای خارج را بدرون ساختمان می کشد
لغت نامه دهخدا
هواخور. [ هََ خوَرْ / خُرْ ] ( اِ مرکب ) هواکش. مجرایی که هوای خارج را به درون ساختمان می کشد.
کلمات دیگر: