باریک میان فرس خفقه اسب باریک میان .
خفقه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( خفقة ) خفقة. [ خ ِ ق َ] ( ع اِ ) آنچه بوی زنند مانند تسمه و روده و دره و جز آن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب )( از اقرب الموارد ). || بیابان املس سراب دار. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خفقة. [ خ َ ف ِ ق َ ] ( ع ص ) باریک میان. منه : فرس خفقة؛ اسب باریک میان. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خُفَقَه.رجوع به خُفَقَه در این لغت نامه شود. ج ، خَفِقات.
خفقة. [ خ ُ ف َ ق َ ] ( ع ص ) باریک میان. منه : فرس خفقة؛ اسب باریک میان. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خَفِقَه.رجوع به خَفَقَه در این لغت نامه شود. ج ، خُفَقات.
خفقة. [ خ َ ف ِ ق َ ] ( ع ص ) باریک میان. منه : فرس خفقة؛ اسب باریک میان. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خُفَقَه.رجوع به خُفَقَه در این لغت نامه شود. ج ، خَفِقات.
خفقة. [ خ ُ ف َ ق َ ] ( ع ص ) باریک میان. منه : فرس خفقة؛ اسب باریک میان. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خَفِقَه.رجوع به خَفَقَه در این لغت نامه شود. ج ، خُفَقات.
خفقة. [ خ َ ف ِ ق َ ] (ع ص ) باریک میان . منه : فرس خفقة؛ اسب باریک میان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). خُفَقَه .رجوع به خُفَقَه در این لغت نامه شود. ج ، خَفِقات .
خفقة. [ خ ِ ق َ] (ع اِ) آنچه بوی زنند مانند تسمه و روده و دره و جز آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب )(از اقرب الموارد). || بیابان املس سراب دار. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
کلمات دیگر: