<p><span class=""hl"">ریاد.</span> (ع اِ) ریادالابل ؛ جای آمد و شد کردن شتران پیش و پس در چراگاه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).<br></p>

ریاد. (ع اِ) ریادالابل ؛ جای آمد و شد کردن شتران پیش و پس در چراگاه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">ریاد.</span> (ع مص ) جستن . (آنندراج ) (منتهی الارب ). مصدر به معنی رود. (ناظم الاطباء). رجوع به رود شود.<br></p>

ریاد. (ع مص ) جستن . (آنندراج ) (منتهی الارب ). مصدر به معنی رود. (ناظم الاطباء). رجوع به رود شود.

<div class="boxBd">ریاد. ( ع مص ) جستن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). مصدر به معنی رود. ( ناظم الاطباء ). رجوع به رود شود.<br><hr>ریاد. ( ع اِ ) ریادالابل ؛ جای آمد و شد کردن شتران پیش و پس در چراگاه. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).</div>

ریاد. ( ع مص ) جستن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). مصدر به معنی رود. ( ناظم الاطباء ). رجوع به رود شود. ریاد. ( ع اِ ) ریادالابل ؛ جای آمد و شد کردن شتران پیش و پس در چراگاه. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

<div class="boxBd">ریاد الابل . جای آمد و شد کردن شتران پیش و پس در چراگاه .</div>

ریاد الابل . جای آمد و شد کردن شتران پیش و پس در چراگاه .

ریاد

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا