خلافت دار

نگاهدارنده خلافت جانشین

خلافت دار. [ خ ِ ف َ ] ( نف مرکب ) نگاهدارنده خلافت. جانشین. نایب :
این چور کن هوا لطافت باش
وآن چور کن زمین خلافت دار.