( صفت ) تنگدل شکسته دل .
دل افتاده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دل افتاده. [ دِ اُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) دل باخته. ( مجموعه مترادفات ). تنگدل. دل شکسته. ( ناظم الاطباء ). کنایه از عاشق صادق. ( آنندراج ) :
اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان
گر نگاهی سوی فرهاد دل افتاده کنی.
اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان
گر نگاهی سوی فرهاد دل افتاده کنی.
حافظ.
کلمات دیگر: