کلمه جو
صفحه اصلی

دقیله

لغت نامه دهخدا

( دقیلة ) دقیلة. [ دَ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) شاة دقیلة؛ گوسپند لاغر و خرد و خوار. ج ، دِقال. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و ابن سیده گوید قاعده جمع دقیلة باید دقائل باشد، مگر اینکه بر حذف زائد باشد. ( از اقرب الموارد ). دقلة. و رجوع به دقلة شود.

دقیلة. [ دَ ل َ ] (ع ص ، اِ) شاة دقیلة؛ گوسپند لاغر و خرد و خوار. ج ، دِقال . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و ابن سیده گوید قاعده ٔ جمع دقیلة باید دقائل باشد، مگر اینکه بر حذف زائد باشد. (از اقرب الموارد). دقلة. و رجوع به دقلة شود.



کلمات دیگر: