لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( دقاقة ) دقاقة. [ دَق ْ قا ق َ ] ( ع اِ ) کوبه که بدان برنج و مانند آن کوبند. ( منتهی الارب ). دنگ رزازی. ( ناظم الاطباء ). آنچه بدان برنج و از قبیل آنرا کوبند. ( از اقرب الموارد ). <hr>دقاقة. [ دُ ق َ ] ( ع اِ ) خاکروبه زمین. ( از ذیل اقرب الموارد از تاج ).</div>

( دقاقة ) دقاقة. [ دَق ْ قا ق َ ] ( ع اِ ) کوبه که بدان برنج و مانند آن کوبند. ( منتهی الارب ). دنگ رزازی. ( ناظم الاطباء ). آنچه بدان برنج و از قبیل آنرا کوبند. ( از اقرب الموارد ). دقاقة. [ دُ ق َ ] ( ع اِ ) خاکروبه زمین. ( از ذیل اقرب الموارد از تاج ).

دقاقة. [ دَق ْ قا ق َ ] (ع اِ) کوبه که بدان برنج و مانند آن کوبند. (منتهی الارب ). دنگ رزازی . (ناظم الاطباء). آنچه بدان برنج و از قبیل آنرا کوبند. (از اقرب الموارد).

دقاقة. [ دَق ْ قا ق َ ] (ع اِ) کوبه که بدان برنج و مانند آن کوبند. (منتهی الارب ). دنگ رزازی . (ناظم الاطباء). آنچه بدان برنج و از قبیل آنرا کوبند. (از اقرب الموارد).

دقاقه

لغت نامه دهخدا