نعت است برای زنی که آوازش چنان باشد که گویی از بینی سخن می گوید .
خفخافه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( خفخافة ) خفخافة. [ خ َ ف َ ] ( ع ص ) نعت است برای زنی که آوازش چنان باشد که گویی از بینی سخن می گوید. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). تودماغی. ( یادداشت بخط مؤلف ). منه : امرة خفخافة. ( منتهی الارب ).
خفخافة. [ خ َ ف َ ] (ع ص ) نعت است برای زنی که آوازش چنان باشد که گویی از بینی سخن می گوید. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). تودماغی . (یادداشت بخط مؤلف ). منه : امرة خفخافة. (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: