ضد خوی و رسم و قانون یا مخالف ذات
خلاف طبیعت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خلاف طبیعت. [ خ ِ / خ َ ف ِ طَ ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ضد خوی و رسم و قانون. ( ناظم الاطباء ). || مخالف ذات. مخالف راه و رسم طبیعت. مخالف جریان طبیعی. ( یادداشت بخط مؤلف ).
کلمات دیگر: