آنکه سبحه را بسازد . سازنده سبحه .
تسبیح ساز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تسبیح ساز.[ ت َ ] ( نف مرکب ) آنکه سبحه را بسازد. ( بهار عجم ) ( آنندراج ). سازنده سبحه. ( ناظم الاطباء ) :
چه گویم من از مهر تسبیح ساز
که رویم بود سوی او در نماز.
چه گویم من از مهر تسبیح ساز
که رویم بود سوی او در نماز.
وحید ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: