( مصدر ) کسی را ناچار از ترک جای مالوف کردن : [[ زنبورها مار را از باغ زاورا کردند ]] .
زاورا کردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زاورا کردن. [ وِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کسی دیگری را ناچار از ترک جای مألوف کردن : زنبورها ما را در باغ زاورا کردند. دیشب سگها ما را زاورا کردند.
کلمات دیگر: