عبیدالله بن ابی احمد عاصم بن محمد الشاذمانی الحنیفی مکنی به ابو سعد .
شاذمانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شاذمانی. ( ص نسبی ) منسوب است به شاذمانه. رجوع به شاذمانه شود.
شاذمانی. ( اِخ ) عبیداﷲبن ابی احمد عاصم بن محمد الشاذمانی الحنیفی مکنی به ابوسعد. وی از ابوالحسن علی بن الحسن الداودی حدیث شنیده است. و ابوالقاسم هبةاﷲبن عبدالوارث الشیرازی از او روایت کرده. او پس از سال 480 هَ. ق. درگذشت. ( انساب سمعانی ).
شاذمانی. ( اِخ ) عبیداﷲبن ابی احمد عاصم بن محمد الشاذمانی الحنیفی مکنی به ابوسعد. وی از ابوالحسن علی بن الحسن الداودی حدیث شنیده است. و ابوالقاسم هبةاﷲبن عبدالوارث الشیرازی از او روایت کرده. او پس از سال 480 هَ. ق. درگذشت. ( انساب سمعانی ).
شاذمانی . (اِخ ) عبیداﷲبن ابی احمد عاصم بن محمد الشاذمانی الحنیفی مکنی به ابوسعد. وی از ابوالحسن علی بن الحسن الداودی حدیث شنیده است . و ابوالقاسم هبةاﷲبن عبدالوارث الشیرازی از او روایت کرده . او پس از سال 480 هَ . ق . درگذشت . (انساب سمعانی ).
شاذمانی . (ص نسبی ) منسوب است به شاذمانه . رجوع به شاذمانه شود.
کلمات دیگر: