دارزین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دارزین . (اِخ ) ده مرکزی دهستان دارزین بخش مرکزی شهرستان بم واقع در 24 هزارگزی باختر بم کنار شوسه ٔ بم به کرمان است . محلی است جلگه . معتدل و سکنه ٔ آن 420 تن است . آب از قنات و محصول آن غلات ، لبنیات و شغل اهالی زراعت ، گله داری و کرباس بافی است . راه شوسه و پاسگاه ژاندارمری و دبستان و 10 باب دکان دارد.راه شوسه ٔ جیرفت - رودبار از شوسه ٔ کرمان - بم از این ده منشعب میشود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
دارزین . (اِخ ) یکی از دهستانهای سه گانه ٔ بخش حومه ٔ شهرستان بم در باختر بخش واقع وحدود آن بشرح زیر است : از طرف شمال به بخش شهداد ازشهرستان کرمان از طرف خاور بدهستان مرکزی بم ، از طرف جنوب و باختر بدهستان مرغک . منطقه ای است جلگه ، دارای هوای گرم و معتدل که آب آن از قنوات تأمین میشودمحصول عمده ٔ آن : غلات ، پنبه ، خرما، حنا، و انواع مرکبات است . از چهار آبادی تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 1600 تن است . راه شوسه ٔ کرمان به بم از مرکز این دهستان عبور می کند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
دارزین. ( اِخ ) یکی از دهستانهای سه گانه بخش حومه شهرستان بم در باختر بخش واقع وحدود آن بشرح زیر است : از طرف شمال به بخش شهداد ازشهرستان کرمان از طرف خاور بدهستان مرکزی بم ، از طرف جنوب و باختر بدهستان مرغک. منطقه ای است جلگه ، دارای هوای گرم و معتدل که آب آن از قنوات تأمین میشودمحصول عمده آن : غلات ، پنبه ، خرما، حنا، و انواع مرکبات است. از چهار آبادی تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 1600 تن است. راه شوسه کرمان به بم از مرکز این دهستان عبور می کند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).
دانشنامه عمومی
«نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
نام دارزین در اصل دارزنان بوده است که به مرور زمان به دارزین تبدیل شده است. در خصوص وجه تسمیه این نام چنین نقل می کنند: «چون بهمن بن اسفندیار (شاه هخامنشی) به خونخواهی پدرش از اصطخر به زابل لشکر کشید، فرامرز پسر رستم از حرکت سپاه بهمن آگاه گشت. او هم با لشکری عزم جنگ به سوی لشکر بهمن که از فارس می آمد، شتافت. این دو لشکر در محل کنونی این شهر به هم تلاقی کرده و پس از زد و خورد، بهمن پیروز گشت. گویند که از شرق محل نبرد داری تهیه کرده و در غرب محل نبرد، آن دار را استوار ساخت و فرامرز را در آنجا به دار آویخت. امروزه این دو محل در دو سوی شهر بم قرار دارند. به طوری که محلی را که دار از آنجا تهیه شده به نام دارستان و محلی را که فرامرز به دار آویخته شده، دارزین می نامند.»
این روستا در دهستان حومه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۶ نفر (۱۳خانوار) بوده است.