راستی جستن

کمال و درستی جستن درستکاری طلبیدن .

راستی جستن. [ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) کمال و درستی جستن. درستکاری طلبیدن :
نبد در دلش کژی و کاستی
نجستی بجز خوبی و راستی.و گر آشتی جوید و راستی
نبینی بدلش اندرون کاستی. || صداقت طلبیدن :
زنهار آذری ز کسان راستی مجوی
نتوان نمود راست درخت خمیده را. || جستجوی حقیقت و راستی و عدالت و حق :
همه راستی جوی و فرزانگی
ز تو دور باد آز و دیوانگی.که من با تو هرگز نکردم بدی
همی راستی جستم و بخردی.جز از راستی هر که جوید زدین
بر او باد نفرین بی آفرین.