ذفیف. [ ذَ ] ( ع مص ) سبک شدن. سبک سبک شدن. زود رفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). تیز بشدن.
ذفیف. [ ذَ ] ( ع ص ) سبک. ( مهذب الاسماء ). تیز. زود. سریع. سبک بر روی زمین. طاعون ذفیف ؛ مرگامرگی ناگهان کش. وبای در جای کشنده. مرگی جابجای کشنده. || خفیف ذفیف ؛ از اتباع است به معنی سریع و زود. تند و فرز. تر و چسبان. چست و چابک.
ذفیف. [ ذَ ] ( ع ص ) سبک. ( مهذب الاسماء ). تیز. زود. سریع. سبک بر روی زمین. طاعون ذفیف ؛ مرگامرگی ناگهان کش. وبای در جای کشنده. مرگی جابجای کشنده. || خفیف ذفیف ؛ از اتباع است به معنی سریع و زود. تند و فرز. تر و چسبان. چست و چابک.