کلمه جو
صفحه اصلی

دارخوین

فرهنگ فارسی

قصبه ای از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز

لغت نامه دهخدا

دارخوین. [ خ ُ ] ( اِخ ) قصبه ای از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز در 72 هزارگزی جنوب باختری اهواز کنار رودخانه کارون. کنار راه اهواز به آبادان. دشت ، گرمسیر، دارای 600 تن سکنه است. آب آن از رودخانه کارون. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و گله داری. راه آن درتابستان اتومبیل رو است یک دبستان و پمپ فشار به لوله نفت. تلفن دولتی و شرکت نفت. پاسگاه ژاندارمری و چند باب دکان دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

دانشنامه عمومی

دارخُوین شهری در بخش مرکزی شهرستان شادگان در استان خوزستان ایران است. شهر دارخوین با ادغام سه روستای بزرگ البوبالد، دارخوین و یوخان (علی ابن الحسین) در سال ۱۳۸۷ به شهر تبدیل شد. این شهر شهری تاریخی با قدمت ۱۰۰ ساله با حدود چهارگانه از شمال (به طرف اهواز) تا روستای دابوهیه و از جنوب (به طرف آبادان) به روستای سلمانه و از مشرق (به طرف شادگان) تا روستای سراخیه و از مغرب (به طرف رودخانه کارون) تا حریم رودخانه کارون می باشد.
مختصات و ارتفاع
به گفته مردم این منطقه، خوین نام دو برادر با معلومات بالا بود که در حدود ۱۰۰ سال پیش یا بیشتر در این محل زندگی می کردند و در زبان عربی دارخوین به معنی اتاقی است که خوین در آن زندگی می کرده اند و به همین دلیل این منطقه به نام دارخوین یا خانه ی (اتاق) دو برادر شناخته شده است.
انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان در سال ۱۳۸۶ تلمبه خانه و دو سینمای زمستانه و تابستانه دارخوین را شناسایی کرد و پرونده ثبت ملی آنها را تهیه کرد. سخنگوی انجمن دوستدار میراث فرهنگی خوزستان تلمبه خانه دارخوین را متعلق به سال ۱۹۲۰ میلادی دانست. این تلمبه خانه در بخش توسط انگلیسی ها ساخته شده است.
قرارگیری در مسیر اصلی ارتباط شمال به جنوب کشور، وجود چاه های متعدد نفت، نیروگاه اتمی، قدیمی ترین تلمبه خانه های نفت و آب، رودخانهٔ کارون، نخلستان ها و فاصلهٔ کمتر از ۲۵ کیلومتری تا مرز ایران و عراق از جملهٔ این ویژگی ها می باشند. دارخوین در زمان حصر آبادان تبدیل به خط مقدم جبههٔ جنگ گشته بود و بعد از شکست حصر آبادان نیز منطقهٔ تدارکات عملیات بود. این منطقه در دوران جنگ با مقاومت شدید خود در برابر دشمن، شاهد ویرانی و کشته شدن بسیاری از مردم بوده است.


کلمات دیگر: