( مصدر ) نواختن ساز ساز زدن .
ساز پرداختن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ساز پرداختن. [ پ َ ت َ ] ( مص مرکب ) ساز نواختن. ساز زدن. ساز ساختن :
مغنی بگو قول و پرداز ساز
که بیچارگان را تویی چاره ساز.
مغنی بگو قول و پرداز ساز
که بیچارگان را تویی چاره ساز.
حافظ ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: