مترادف مصدع : سرخر، مخل، مزاحم، دردسردهنده، زحمت افزا
برابر پارسی : دردسردهنده، آزاررسان
مصدع
مترادف مصدع : سرخر، مخل، مزاحم، دردسردهنده، زحمت افزا
برابر پارسی : دردسردهنده، آزاررسان
فارسی به انگلیسی
obtrusive, troublesome
inconvenient
فارسی به عربی
مزعج
مترادف و متضاد
سرخر، مخل، مزاحم، دردسردهنده، زحمت‌افزا
سخت، رنج اور، مزاحم، مصدع، دردسردهنده
مزاحم، مصر، مبرم، سمج، مصدع، عاجز کننده، سماجتامیز
فرهنگ فارسی
دردسردهنده، آنچه باعث دردسربشود
( اسم ) آنچه موجب تصدیع و درد سر باشد دردسر دهنده .
پیکان پهن دراز جمع مصادع
( اسم ) آنچه موجب تصدیع و درد سر باشد دردسر دهنده .
پیکان پهن دراز جمع مصادع
فرهنگ معین
(مُ صَ دِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) دردسر دهنده ، آن چه که باعث زحمت شود. ، ~ اوقات شدن باعث دردسر شدن .
لغت نامه دهخدا
مصدع . [ م َ دَ ] (ع اِ) راه نرم در زمین درشت .ج ، مصادع . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
مصدع. [ م َ دَ ] ( ع اِ ) راه نرم در زمین درشت.ج ، مصادع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
مصدع. [ م ِ دَ ] ( ع اِ ) پیکان پهن دراز. ج ، مصادع. || ( ص ) بلیغ: خطیب مصدع ؛خطیبی بلیغ. || رسا: رجل مصدع ؛ مرد رسا در امور. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
مصدع. [م ُ ص َدْ دَ ] ( ع ص ) گرفتار دردسر. ( ناظم الاطباء ).
مصدع. [ م ُ ص َدْ دِ ] ( ع ص ) کسی که جداجدا می کند. ( ناظم الاطباء ). جداکننده. ( غیاث ). || آنکه دردسر می رساند. ( ناظم الاطباء ). دردسررساننده. ( غیاث ). گران. دردسردهنده. مایه دردسر. تصدیعافزا. سردردآرنده. سردردآور. ( یادداشت مؤلف ). هر چیزی که دردسر آورد و آزار رساند و اذیت کند.
- مصدع اوقات شدن ؛ زحمت رسانیدن و آزار دادن.
- مصدع شدن ؛ دردسر آوردن و اذیت کردن. ( ناظم الاطباء ). دردسر دادن. دردسر آوردن. ( یادداشت مؤلف ).
- || زحمت رسانیدن. ( ناظم الاطباء ). زحمت دادن.
مصدع. [ م ِ دَ ] ( ع اِ ) پیکان پهن دراز. ج ، مصادع. || ( ص ) بلیغ: خطیب مصدع ؛خطیبی بلیغ. || رسا: رجل مصدع ؛ مرد رسا در امور. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
مصدع. [م ُ ص َدْ دَ ] ( ع ص ) گرفتار دردسر. ( ناظم الاطباء ).
مصدع. [ م ُ ص َدْ دِ ] ( ع ص ) کسی که جداجدا می کند. ( ناظم الاطباء ). جداکننده. ( غیاث ). || آنکه دردسر می رساند. ( ناظم الاطباء ). دردسررساننده. ( غیاث ). گران. دردسردهنده. مایه دردسر. تصدیعافزا. سردردآرنده. سردردآور. ( یادداشت مؤلف ). هر چیزی که دردسر آورد و آزار رساند و اذیت کند.
- مصدع اوقات شدن ؛ زحمت رسانیدن و آزار دادن.
- مصدع شدن ؛ دردسر آوردن و اذیت کردن. ( ناظم الاطباء ). دردسر دادن. دردسر آوردن. ( یادداشت مؤلف ).
- || زحمت رسانیدن. ( ناظم الاطباء ). زحمت دادن.
مصدع . [ م ِ دَ ] (ع اِ) پیکان پهن دراز. ج ، مصادع . || (ص ) بلیغ: خطیب مصدع ؛خطیبی بلیغ. || رسا: رجل مصدع ؛ مرد رسا در امور. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ).
مصدع . [ م ُ ص َدْ دِ ] (ع ص ) کسی که جداجدا می کند. (ناظم الاطباء). جداکننده . (غیاث ). || آنکه دردسر می رساند. (ناظم الاطباء). دردسررساننده . (غیاث ). گران . دردسردهنده . مایه ٔ دردسر. تصدیعافزا. سردردآرنده . سردردآور. (یادداشت مؤلف ). هر چیزی که دردسر آورد و آزار رساند و اذیت کند.
- مصدع اوقات شدن ؛ زحمت رسانیدن و آزار دادن .
- مصدع شدن ؛ دردسر آوردن و اذیت کردن . (ناظم الاطباء). دردسر دادن . دردسر آوردن . (یادداشت مؤلف ).
- || زحمت رسانیدن . (ناظم الاطباء). زحمت دادن .
مصدع . [م ُ ص َدْ دَ ] (ع ص ) گرفتار دردسر. (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
آنچه باعث دردسر شود، دردسر دهنده.
پیشنهاد کاربران
حدر دهنده، مصدع اوقات یعنی حدر دادن وقت یا اصراف وقت
مزاحم، سربار، معترض
کلمات دیگر: