اقلیت

اقلیت یا گروه اقلیت، اشاره به دسته ای از افراد است که متفاوت از اکثریتِ جامعه ای هستند که عمدهٔ قدرت اجتماعی را در دست دارند. در چنین شرایطی، اکثریت ممکن است مواضعِ اکثریتیِ خود را به شکلِ قانون نیز تعریف کرده باشد. تفاوت هایی که اقلیت در یک جامعه را می سازند می توان در ویژگی های انسانی از جمله قومیت، نژاد، مذهب، طبقه اجتماعی، جنسیت، ثروت، سلامت یا گرایش جنسی افراد جست وجو کرد. اعضای اقلیت اکثراً توسط دیگران مورد تبعیض قرار می گیرند و در وضع نامناسب تری قرار دارند. اعضای گروه اقلیت عموماً سهم کم تری از مزیت های اجتماعی چون قدرت، ثروت و احترام را دارند. گروه اقلیت یک مفهوم جامعه شناسی و نتیجهٔ تفاوت ها است. در علوم اجتماعی، اصطلاح «اقلیت» گاهی برای توصیف روابط قدرت اجتماعی میانِ گروه فرادست و فرودست به کار می رود و نشان دهندهٔ «تفاوت جمعیتی» در درون یک جمعیت است. کنشگران اجتماعی ممکن است در طیف گسترده ای از مسائل از زبانِ حقوق اقلیت ها از جمله حقوق دانشجویان، حمایت از حقوق مصرف کننده، حقوق زنان، حقوق کودکان و حقوق جانوران استفاده کنند.
آنتونی گیدنز (۱۳۷۶)، جامعه شناسی، ترجمهٔ منوچهر صبوری، تهران: نشر نی، ص. ۲۳۸
اعضای گروه های اقلیت نوعی حس همبستگی گروهی و احساس تعلق به یک دیگر دارند؛ در نتیجه احساسات وفاداری و علایق مشترک بین آن ها معمولاً بالا است. اعضای گروه اقلیت، معمولاً تا اندازه ای از اجتماع بزرگ تر جدا هستند و در محلات، شهرها یا مناطق خاصی از کشور متمرکزند. ازدواج میان گروهی بین کسانی که در گروه اکثریت هستند با اعضای گروه اقلیت بسیار اندک است. افراد گروه اقلیت ممکن است به طور جدی به ازدواج های درون گروهی اعتقاد داشته باشند.
حقّ تعیین سرنوشت موضوعی کلیدی است. حفاظت از اقلیت های قومی در کشورهای اروپایی در بالاترین سطح است.
اقلیت های قومی از نظر قومی یا نژادی با گروه اکثریت متفاوت هستند. اقلیت ها ممکن است هم از نظر فیزیکی و هم از نظر قومی از گروه اکثریت متمایز باشند. اهالی هند غربی و آسیایی ها در بریتانیا؛ سرخ پوستان و سیاهان آمریکا از این گونه اقلیت ها هستند. چنان چه گروه اقلیت از نظر ویژگی های نژادی مانند رنگ پوست از گروه اکثریت متمایز باشد، اقلیت نژادی نامیده می شود.