رسن تافتن ریسمان تافتن
رسن تابیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رسن تابیدن. [ رَ س َ دَ ] ( مص مرکب ) رسن تافتن. ریسمان تافتن. ( از آنندراج ). رجوع به رسن تافتن در هر دو معنی شود.
پیشنهاد کاربران
کنایه از پسرفت کردن؛ چون که طناب باف هر چه رشته های طناب را بیشتر به هم می تند؛ طول طناب کمتر می شود.
( میوه ات باید که شیرین تر شود
چون رس تاباننه واپس تر رود )
مولوی.
( میوه ات باید که شیرین تر شود
چون رس تاباننه واپس تر رود )
مولوی.
کلمات دیگر: