تسلیط

این واژه تبارانه پارسى ست یعنى خودش پارسى نیست اما سرچشمه اش پارسى ست. واژه ى شاریتا/شاریتاه Sharita/Sharitah در پهلوى : پادشاه ، شاه ، سلطان ، فرمانروا ، تازیان ( اَرَبان ) این واژه را برداشته و معرب ساخته اند ( ش - س ، ر - ل ، ت - ط ) و به صورت سلیط/سلیطة
درآمده سپس آن را بر وزن فعیل تصور کرده ریشه سه حرفى س. ل. ط را از آن بیرون کشیده اند و ساخته اند: سَلَطَ ، یسلط ، تسلط ، مسلط ، تسلیط ، سلطان ، سلطنت ، سلطه و . . . !!!! سپارش مى شود بجاى این واژه از واژه هاى پارسى چیرداد Chirdad ( پهلوى: سلطه بخشیدن، تسلیط ، چیرگى
دادن ) گمارانش Gomaranesh ( پهلوى: گمارینیشْنْ: تسلیط ، سلطه و منصب بخشیدن ) ، چِریهانش Cherihanesh ( پهلوى: چریهینیشْنْ : پیروزسازى ، تسلیط ، سلطه بخشى ) ، وانانش Vananesh ( پهلوى: وانینیشْنْ : غالب سازى ، پیروزسازى ، تسلیط ، استیلادهى )

چیره گردانیدن کسی بر دیگری و مسلط کردن همراه با قهر و غلبه

تسلیط:[اصطلاح حقوق] هر کس در مال خود حق هرگونه تصرف که مخالف شرع نباشد دارد.

تسلیط در لغت به معنای چیره گردانیدن کسی بر دیگری و مسلط کردن همراه با قهر و غلبه است .

تسلیط در اصطلاح فقه

در اصطلاح فقهی عبارت است از تسلط و اختیار مالک برای هرگونه تصرف در اموال خویش

تسلیط طبق ماده ۳۰ قانون مدنی یعنی مالکیت