ابوالقعقاع . [ اَ بُل ْ ق َ ] (ع اِ مرکب ) کلاغ . (مهذب الاسماء). زاغ . (دهار). غراب .

ابوالقعقاع . [ اَ بُل ْ ق َ ] (ع اِ مرکب ) کلاغ . (مهذب الاسماء). زاغ . (دهار). غراب .

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">ابوالقعقاع. [ اَ بُل ْ ق َ ] ( ع اِ مرکب ) کلاغ. ( مهذب الاسماء ). زاغ. ( دهار ). غراب. <hr>ابوالقعقاع. [ اَ بُل ْ ق َ ] ( اِخ ) الحرامی. سلمةبن تمام از او روایت کرده است. <hr>ابوالقعقاع. [ اَ بُل ْ ق َ ] ( اِخ ) عبدالرحمن خالد الجرمی. او از ابن مسعود و از او بشیربن ابراهیم روایت کند.</div>

ابوالقعقاع. [ اَ بُل ْ ق َ ] ( ع اِ مرکب ) کلاغ. ( مهذب الاسماء ). زاغ. ( دهار ). غراب. ابوالقعقاع. [ اَ بُل ْ ق َ ] ( اِخ ) الحرامی. سلمةبن تمام از او روایت کرده است. ابوالقعقاع. [ اَ بُل ْ ق َ ] ( اِخ ) عبدالرحمن خالد الجرمی. او از ابن مسعود و از او بشیربن ابراهیم روایت کند.

ابوالقعقاع . [ اَ بُل ْ ق َ ] (اِخ ) الحرامی . سلمةبن تمام از او روایت کرده است .

ابوالقعقاع . [ اَ بُل ْ ق َ ] (اِخ ) الحرامی . سلمةبن تمام از او روایت کرده است .

ابوالقعقاع . [ اَ بُل ْ ق َ ] (اِخ ) عبدالرحمن خالد الجرمی . او از ابن مسعود و از او بشیربن ابراهیم روایت کند.

ابوالقعقاع . [ اَ بُل ْ ق َ ] (اِخ ) عبدالرحمن خالد الجرمی . او از ابن مسعود و از او بشیربن ابراهیم روایت کند.