به آروغ آوردن . تجشئه .
تجشیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تجشیه. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) به آروغ آوردن. ( تاج المصادر بیهقی ). تجشئه. رجوع به تجشئه و تجشؤ شود.
( تجشئة ) تجشئة.[ ت َ ش ِ ءَ ] ( ع مص ) به آروغ آوردن. ( زوزنی ). آروغ دادن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
تجشئة.[ ت َ ش ِ ءَ ] (ع مص ) به آروغ آوردن . (زوزنی ). آروغ دادن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: