برابر پارسی : کامجو
کام طلب
برابر پارسی : کامجو
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - آنکه در طلب مراد و مقصود خویش است کامجوی : [ این هوس پیشگان کام طلب همه دوشاب دل تو شکر لب ] . ( ضیائ اصفهانی ) ۲ - عشر طلب عیاش .
لغت نامه دهخدا
کام طلب. [ طَ ل َ ] ( نف مرکب ) کامجو. کامجوی. رجوع به کامجو و کامجوی و جوینده کام شود.
کلمات دیگر: