کشورستان

( صفت ) آنکه کشور ها را تسخیر کند کشور گشا کشور گیر : ( ای شهنشاهی که اندر شاهی و مردی تر است رای پاک و تیغ تیز و بازوی کشور ستان ) . ( فرخی )

کشورستان. [ ک ِش ْ وَ س ِ ] ( نف مرکب ) ستاننده کشور. گیرنده کشور. فاتح. مملکت گیر :
میر ابواحمد محمد خسرو لشکرشکن
میر ابواحمد محمد خسرو کشورستان.خداوند ما شاه کشورستان
که نامی بدو گشت زاولستان.شاه گیتی خسرو لشکرکش لشکرشکن
سایه یزدان شه کشورده کشورستان.همان سال ضحاک کشورستان
ز بابل بیامد به زاولستان.همه ساله آباد زابلستان
کزو خاست یل چون تو کشورستان.دریغا تهی از تو زابلستان
دریغا جهان بی تو کشورستان.مهدی صفت شهنشه امت پناه داور
جانبخش چون ملکشه کشورستان چو سنجر.آن چنان تخمی چنین کشورستانی داد بر
بر چنین آید ز تخمی کآنچنان افشانده اند.

کسی که مملکتی را فتح می کند، کشورگشا، کشور گیر.