قرابه

شیشه، صراحی

قرابة. [ ق ِ ب َ ] (ع مص ) به شب سیر کردن جهت به آب آمدن . (منتهی الارب ). گویند: قربت الابل قِرابة؛ به شب سیر کردند شتران جهت به آب آمدن بامدادان . (منتهی الارب ). || رفتن بسوی آب هرگاه بین رونده و آب یک شب فاصله باشد. (از منتهی الارب ). گویند: قَرَبْت َ، اذا سرت الی الماء و بینک و بینه لیلة. || نزدیک گردیدن . || شمشیر در نیام کردن . یا قراب ساختن شمشیر را. || گوشت قراب خورانیدن مهمان را. (منتهی الارب ).

قرابة. [ ق ُ ب َ ] (ع اِ) مانند. شبیه . || خویشی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خویشاوندی . (ناظم الاطباء). || نزدیک . قرابةالشی ٔ؛ ماقارب قدره . قریب . لابقرابة منک ؛ ای بقریب . (منتهی الارب ). || نزد: و لابقرابة منک ؛ یعنی در نزد تو. (ناظم الاطباء). || (اِمص ) دانائی . || دریافت . (منتهی الارب ) (آنندراج ).و از همین معنی است قُرابةالمؤمن . (منتهی الارب ).

قرابة. [ق َ ب َ ] (ع اِمص ، اِ) نزدیکی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). خویشی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، قرابات . (منتهی الارب ): هو ذوقرابتی ؛ او خویش من است . و نگویند هو قرابتی . (ناظم الاطباء). || رَحِم . (ناظم الاطباء). || آنقدر از آب و مانند آن که قدح و خنور را پر گرداند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || شبگیری که بامدادان به آب رسند. || (مص ) قُرب . (ناظم الاطباء). || رفتن به شب جهت به آب آمدن بامدادان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).