قره قروت

قره قروت(سیاه کشک) یا قارا یکی از انواع لبنیات به رنگ سیاه یا قهوه ای و بعضاً سفید یا زرد است که مزه ای عمدتا ترش دارد. این فراوردهٔ لبنی از دوغ یا ماست به دست می آید. در کرمان به آن تلف و در یزد به آن تَرَف، در مازندران تَفره، در اصفهان و آباده به آن قارا و در شیراز و شمال خراسان با نام قره قوروت (نامی ترکی به معنی کشک سیاه) شناخته می شود. استان چهارمحال و بختیاری با مرکزیت شهرکرد یکی از مراکز مهم و اصلی تهیه قارا یا قره قروت در کشور و یکی از سوغات این شهرستان می باشد. در فردوس (جنوب خراسان) قره قروت را کرم رنگ می سازند و آنرا آق قروت (به معنی کشک سفید) می نامند. آق قروت به ۲ دسته کلی تقسیم می شود: ماستی (از جوشاندن آب ماست پس از ریختن در کیسه) و دوغی (از جوشاندن آب دوغ پس از ریختن در کیسه). قیمت آق قروت ماستی حدود دو برابر آق قروت دوغی است و بر خلاف قره قروت بافتی پفکی و متخلخل دارد. پزشکان معتقدند که اسیدلاکتیک قره قروت باعث انواع بیماری های قلب و عروق، کاهش نرون های مغزی، ضعف حافظه، خورده شدن دیواره سرخرگ ها و سیاهرگ ها، ضعف سیستم ایمنی بدن، لقی دندان ها، تشنج و ضعف اعصاب می شوند و اینکه برخی پزشکان قره قروت را برای رشد کودکان، کاهش فشارخون و درمان پوکی استخوان و خرابی دندان ها تجویز می کنند، کاملاً اشتباه است.
دوغ ترش شده را در مشک می ریزند تا تمام چربی آن که کره می باشد جدا گردد. بعد باقی مانده دوغ را می جوشانند تا غلیظ شود، سپس آن را روی پارچه صاف می کنند تا آب آن گرفته شود و باقی مانده را که روی پارچه مانده است، به صورت گلوله یا بیضی یا استوانه درآورده، می گذارند تا خشک گردد و نام آن را کشک می گذارند.آب چکیده از پارچه را با کمی شیر مخلوط کرده و بعد می جوشانند تا جسمی سرخ رنگ و ترش مزه که قره قروت نام دارد به دست آید.