صدیق (عبری: צדיק زدیک یا صدیک یا صادق به معنی درستکار به صورت جمع زدیکیم צדיקים) لقبی است که در تورات به افراد درستکار داده می شود. ریشه این لغت زدک یا صدق (عبری: צדק) است که به معنی عدالت یا درستکاری می باشد و لغت زدکه یا صدقه (به معنی صدقه یا عمل درست) نیز از آن می باشد. صورت مونث زدک زدکیاس می باشد.لغت زدک در نوشته های ربانی در مقابل حسید (صالح، قابل احترام) می باشد و در نوشته های عرفانی یهودی نظیر کابالا در مورد آن صحبت شده است. در یهودیت حسیدی زدیک دارای اهمیت بسیار زیادی است و از این رو جنبشهای عرفانی قدیمی و اجتماعی جدید را با هم ترکیب می کند. در دیدگاه حسیدی به تجربه عرفانی و انرژِی الهی فرد رئیس جنبش اهمیت زیادی داده شده است.
در دنیای الهی، یسود سفیروت ۹ است و بر روی ستون وسط متعادل قرار دارد و سفیروتهای دیگر را به ملکوت متصل می کند. از این رو یسود اتصال بهشت و زمین است بین خداوند و شکینا.
در روح، یسود به معنی تماس است، تماس بین دنیای بیرونی ملکوت و دنیای درونی روح.
در فرم ظاهری زن و مرد، یسود به معنی آلت تناسلی است و دارای توانایی برای ایجاد زندگی است. این معنی با عهد ختنه شدن ابراهیم نیز در ارتباط است. توانایی یوسف در رد کردن همسر فرعون نشاندهنده مثال کامل عهد ختنه شدن است.
یسود با زدیک درستکار در ارتباط است. زدیک پایه و اساس دنیا است. زدیک با ارائه تفسیر درست از تورات روحانیت را باز گردانده و نسل خود را برای بازگشت به سمت خدا بیدار می کند.
در کابالا هر سفیروت دارای یک بعد درونی نیز است. یسود دارای بعد درونی حقیقت است و این نیاز به حقیقت اعمال زدیک را شکل می دهد. تجربه های زدیک در جهت هدف الهی است.
روح زدیک یک روح جامع است و دارای روح تمامی گروه است. بر اساس رابطه مردم با زدیک روح درونی والهی آنان آشکار می شود.
لغت زدیک در عبری معادل لغت صادق در عربی می باشد. در دین کنعانیان زدیک ممکن است نام یکی از خدایان بوده باشد. نام زدیک در نام اشخاص نیز استفاده شده است که از آن جمله ملچیزدک، آدونیزدک و زدوک کاهن اعظم در زمان داود.
در نوشته های یهودی دیدگاههای متفاوتی در مورد زدیک وجود دارد. بر اساس نظر موسی ابن میمون کسی که از خود بگذرد یک زدیک است. بر اساس کتاب تانیا لقب زدیک نیازمند یک حالت خاص روحانی و روانی است. در این دیدگاه زدیک کسی است که کاملاً بر نفس حیوانی خود غلبه کرده و به قدوست خداوند نزدیک شده است. از این رو او فقط عشق خداوند را درک می کند و از نیازهای مادی به دور است. در این دیدگاه حالت میانه ای به نام بنونی وجود دارد که فردی است که در فکر، سخن یا عمل گناه نمی کند. بر خلاف زدیک بنونی فقط نیروی خداوند را درحین عبادت حس می کند و در زندگی روزمره ممکن است وسوسه های مادی در ذهن او ایجاد شود ولیکن او تصمیم می گیرد که به خداوند پایبند بماند. بر اساس نوشته زوهر حاخام حمنونا به الیاس نبی می گوید زدیک کسی است که گناهان او کم است و مردی درستکار است که آزار می بیند. ولیکن الیاس به او می گوید که زدیک دو مرحله است. مردی درستکار که پاداش می بیند و مردی درستکار که آزار می بیند.
تلمود اشاره می کند که در هر زمان حداقل ۳۶ زدیکیم نیستاریم (زدیک مخفی) در بین مردم وجود دارند. هویت آن ها مشخص نیست و تنها به دلیل وجود آنان است که خداوند دنیا را نابود نمی کند. دیدگاه تلمود و کابالا در مورد این زدیکها متفاوت است. در داستانهای یهودی این زدیکها لمدوونیک نام دارند که عدد گماتریا آن مساوی ۳۶ است.
در دنیای الهی، یسود سفیروت ۹ است و بر روی ستون وسط متعادل قرار دارد و سفیروتهای دیگر را به ملکوت متصل می کند. از این رو یسود اتصال بهشت و زمین است بین خداوند و شکینا.
در روح، یسود به معنی تماس است، تماس بین دنیای بیرونی ملکوت و دنیای درونی روح.
در فرم ظاهری زن و مرد، یسود به معنی آلت تناسلی است و دارای توانایی برای ایجاد زندگی است. این معنی با عهد ختنه شدن ابراهیم نیز در ارتباط است. توانایی یوسف در رد کردن همسر فرعون نشاندهنده مثال کامل عهد ختنه شدن است.
یسود با زدیک درستکار در ارتباط است. زدیک پایه و اساس دنیا است. زدیک با ارائه تفسیر درست از تورات روحانیت را باز گردانده و نسل خود را برای بازگشت به سمت خدا بیدار می کند.
در کابالا هر سفیروت دارای یک بعد درونی نیز است. یسود دارای بعد درونی حقیقت است و این نیاز به حقیقت اعمال زدیک را شکل می دهد. تجربه های زدیک در جهت هدف الهی است.
روح زدیک یک روح جامع است و دارای روح تمامی گروه است. بر اساس رابطه مردم با زدیک روح درونی والهی آنان آشکار می شود.
لغت زدیک در عبری معادل لغت صادق در عربی می باشد. در دین کنعانیان زدیک ممکن است نام یکی از خدایان بوده باشد. نام زدیک در نام اشخاص نیز استفاده شده است که از آن جمله ملچیزدک، آدونیزدک و زدوک کاهن اعظم در زمان داود.
در نوشته های یهودی دیدگاههای متفاوتی در مورد زدیک وجود دارد. بر اساس نظر موسی ابن میمون کسی که از خود بگذرد یک زدیک است. بر اساس کتاب تانیا لقب زدیک نیازمند یک حالت خاص روحانی و روانی است. در این دیدگاه زدیک کسی است که کاملاً بر نفس حیوانی خود غلبه کرده و به قدوست خداوند نزدیک شده است. از این رو او فقط عشق خداوند را درک می کند و از نیازهای مادی به دور است. در این دیدگاه حالت میانه ای به نام بنونی وجود دارد که فردی است که در فکر، سخن یا عمل گناه نمی کند. بر خلاف زدیک بنونی فقط نیروی خداوند را درحین عبادت حس می کند و در زندگی روزمره ممکن است وسوسه های مادی در ذهن او ایجاد شود ولیکن او تصمیم می گیرد که به خداوند پایبند بماند. بر اساس نوشته زوهر حاخام حمنونا به الیاس نبی می گوید زدیک کسی است که گناهان او کم است و مردی درستکار است که آزار می بیند. ولیکن الیاس به او می گوید که زدیک دو مرحله است. مردی درستکار که پاداش می بیند و مردی درستکار که آزار می بیند.
تلمود اشاره می کند که در هر زمان حداقل ۳۶ زدیکیم نیستاریم (زدیک مخفی) در بین مردم وجود دارند. هویت آن ها مشخص نیست و تنها به دلیل وجود آنان است که خداوند دنیا را نابود نمی کند. دیدگاه تلمود و کابالا در مورد این زدیکها متفاوت است. در داستانهای یهودی این زدیکها لمدوونیک نام دارند که عدد گماتریا آن مساوی ۳۶ است.
wiki: زدیک