زور کردن

( مصدر ) ۱ - فشار دادن . ۲ - ظلم کردن ستم ورزیدن .

زور کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) فشار دادن. ( فرهنگ فارسی معین ). || فشار آوردن. سخت گرفتن :
دگر آزموده نباشد ستور
نشاید به تندی بر اوکرد زور. || ظلم کردن. ستم ورزیدن. ( فرهنگ فارسی معین ):
بخوردم یکی مشت زورآوران
نکردم دگر زور بر لاغران.چه نیکو گفت در پای شتر مور
که ای فربه مکن بر لاغران زور.جور بر من می پسندد دلبری
زور با من می کند زورآوری.رجوع به زور و دیگر ترکیبهای آن شود.