فگنده

فگنده. [ ف َ / ف ِ گ َ دَ / دِ ] ( ن مف ) افگنده. افکنده. ( فرهنگ فارسی معین ) :
سوار و پیاده ده ودوهزار
فگنده پدید آمد اندر شمار.ترکیب ها:
- فگنده سر. فگنده سرین. رجوع به این کلمات شود.