مرد مشهور کار
علانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
علانی. [ ع ِ نی ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب به علان. ( اقرب الموارد ).
علانی. [ ع َ نی ی ] ( ع ص ) مرد مشهور کار. ( آنندراج ): رجل علانی ؛ أی ظاهر أمره. ج ،علانیون. ( اقرب الموارد ). رجل علانیة. ( منتهی الارب ).
علانی. [ ع َ نی ی ] ( ع ص ) مرد مشهور کار. ( آنندراج ): رجل علانی ؛ أی ظاهر أمره. ج ،علانیون. ( اقرب الموارد ). رجل علانیة. ( منتهی الارب ).
علانی . [ ع َ نی ی ] (ع ص ) مرد مشهور کار. (آنندراج ): رجل علانی ؛ أی ظاهر أمره . ج ،علانیون . (اقرب الموارد). رجل علانیة. (منتهی الارب ).
علانی . [ ع ِ نی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به علان . (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: