<div class="boxBd"><b>( شغنة )</b> شغنة. [ ش ُ ن َ ] ( ع اِ ) پشتواره از طعام و جز آن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || شاخ تر و تازه. ج ، شُغَن. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شغنوب شود.</div>

( شغنة ) شغنة. [ ش ُ ن َ ] ( ع اِ ) پشتواره از طعام و جز آن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || شاخ تر و تازه. ج ، شُغَن. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شغنوب شود.

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">شغنة.</span> [ ش ُ ن َ ] (ع اِ) پشتواره از طعام و جز آن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || شاخ تر و تازه . ج ، شُغَن . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به شغنوب شود.<br></p>

شغنة. [ ش ُ ن َ ] (ع اِ) پشتواره از طعام و جز آن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || شاخ تر و تازه . ج ، شُغَن . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به شغنوب شود.

شغنه

لغت نامه دهخدا