هر جای بلند
علایه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( علایة ) علایة. [ ع َ ی َ ] ( ع اِ ) هر جای بلند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
علایة. [ ع َ ی َ ] (ع اِ) هر جای بلند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر:
علایة. [ ع َ ی َ ] (ع اِ) هر جای بلند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).