شمع بر افروخته
شعوه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شعوة. [ ش َع ْ وَ ] (ع اِ) شمع برافروخته . (دهار).
( شعوة ) شعوة. [ ش َع ْ وَ ] ( ع مص ) برپای خاستن موی بر اندام. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شعو شود.
شعوة. [ ش َع ْ وَ ] ( ع اِ ) شمع برافروخته. ( دهار ).
شعوة. [ ش َع ْ وَ ] ( ع اِ ) شمع برافروخته. ( دهار ).
شعوة. [ ش َع ْ وَ ] (ع مص ) برپای خاستن موی بر اندام . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به شعو شود.
کلمات دیگر: