پاژنامه و لقب کسی که وقتی بچیزی چنگ زند دست از آن نکشد
علاقیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( علاقیة ) علاقیة. [ ع َ ی َ ] ( ع اِ ) پاژنامه و لقب. ج ، عَلاقی ̍. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || کسی که وقتی به چیزی چنگ زند، دست از آن نکشد. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || آنچه از شکار که ریسمان به پای او بندند. ما علّق الحبل برجل الصید. ( از اقرب الموارد ).
علاقیة. [ ع َ ی َ ] (ع اِ) پاژنامه و لقب . ج ، عَلاقی ̍. (اقرب الموارد) (آنندراج ). || کسی که وقتی به چیزی چنگ زند، دست از آن نکشد. (اقرب الموارد) (آنندراج ). || آنچه از شکار که ریسمان به پای او بندند. ما علّق الحبل برجل الصید. (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: