تشفی
شفا جستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شفا جستن. [ ش ِ / ش َ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) تشفی. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) :
کون و مکان را شفا قُران کریم است
چون تو نجویی شفابه درد بپایی.
از زخم اجل شفات جویم.
کون و مکان را شفا قُران کریم است
چون تو نجویی شفابه درد بپایی.
ناصرخسرو.
درد تو جراحتی است ناسوراز زخم اجل شفات جویم.
خاقانی.
کلمات دیگر: