کنایه از دنیا
سرای فریب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سرای فریب. [ س َ ی ِ ف ِ / ف َ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا :
بدان ای پسر کین سرای فریب
ندارد ترا شادمان بی نهیب.
فرازش بلنداست و پشتش نشیب.
بدان ای پسر کین سرای فریب
ندارد ترا شادمان بی نهیب.
فردوسی.
چنین است رسم سرای فریب فرازش بلنداست و پشتش نشیب.
فردوسی.
کلمات دیگر: