کلمه جو
صفحه اصلی

زبان هوری

دانشنامه عمومی

زبان هوری نامی قراردادی است که به زبان هوری ها -که در ۲۳۰۰ (پیش از میلاد) به میانرودان داده شدند و تا ۱۰۰۰ (پیش از میلاد) ناپدید شدند- گفته می شود. هوری زبان پادشاهی میتانی در شمال میانرودان بود. انگاشته می شود که خاستگاه این زبان زیستگاه های هوریان در شمال سوریه، شمال عراق و جنوب شرقی ترکیه کنونی بوده باشد.
نویسندگان ویکی پدیای انگلیسی؛‎ http://en.wikipedia.org/wiki/Hurrian_language, Hurrian language‏؛(نسخه ۳ ژانویه ۲۰۰۷)
مرتضی راوندی: تاریخ اجتماعی ایران. (جلد ۱) ۱۳۵۴
کمرون، جرج. ایران در سپیده دم تاریخ. ترجمه حسن انوشه. تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۹
این زبان یک زبان پیوندی است که همراه با زبان اورارتویی خانواده زبانی هورواورارتویی را می سازند. زبان ارمنی از این خانواده وام واژه های بسیاری دارد که نشان از ارتباط زبانی این زبان با هوری و هورواورارتویی دارد. برخی پژوهشگران بر این باورند که هوری همانندیهایی با زبان های شمال شرقی قفقاز دارد و بنابراین این زبان را در خانواده زبان های آلارودی جامی دهند.و همچنین ارتباط هایی با زبان کردی سورانی دارد.
هوریها خط میخی اکدی را نزدیک به ۲۰۰۰ پیش از میلاد برای نوشتن زبانشان پذیرفتند. نوشته های هوری یافت شده تاکنون اندکند. هوریها همچنین گرایش به سود بردن از خط نمادین سومری داشتند که تلفظ هوری آن واژگان امروز آشکار نیست. از اینرو آگاهی از زبان هوری هنوز کامل نیست.
نوشته های به زبان هوری تاکنون در خاتوشا، اوگاریت و شاپینووا یافت شده اند. یکی از بلندترین نامه های عمارنه نامه ای است که توشرات تا پادشاه میتانی به آمنهوتپ سوم فرعون مصر باستان نوشته است. کهنترین نشانه از موسیقی در نوشته های هوری یافته شده در اوگاریت دیده شده است.


کلمات دیگر: