زبان های ناخی (انگلیسی: Nakh languages) خانواده کوچکی از زبان هایی است که عمدتاً توسط مردم ناخی در روسیه (چچن و اینگوش)، گرجستان و توسط چچنی هایی که در چچن زندگی نمی کنند، (به طور عمده در اروپا، خاورمیانه و آسیای مرکزی) به کار می رود.
زبان های ویناخی، پیوستار گویشی ای است دارای دو زبان که نوشتار دارند:
چچنی: ۱٬۳۳۰٬۰۰۰ گویشور (۲۰۰۲)
اینگوشی: ۴۱۳٬۰۰۰ گویشور (۲۰۰۲)
زبان های ناخی از نظر تاریخی به عنوان یک خانواده مستقل قفقازی شمال مرکزی طبقه بندی می شوند، اما در حال حاضر به عنوان شاخه ای از خانواده قفقازی شمال شرقی محسوب می شوند. عقیده بر این است که بین ۵ تا ۶ هزار سال قبل این خانواده زبانی جدا شده است.ل فلز آز
زبان های ناخی با نظریه چاکنایی زبان های هندواروپایی در ارتباط اند. چنانچه تحت واک دارشدگی فورانی ها قرار گرفتن، در شاخه ویناخی مسلم فرض شده است، اما به طور گسترده ای این نظر غیرمحتمل شمرده شده است. در جایگاه آغازین، فورانی های بتسی مشابه فورانی های ویناخی هستند، اما در جایگاه غیرآغازین به همخوان های واکدار ویناخی شباهت دارند. (*qʼ که در زبان ویناخی یک فورانی باقی مانده است، یک استثناست)
تغییر مشابهی در برخی از دیگر زبان های داغستانی روی می دهد.
زبان های ویناخی، پیوستار گویشی ای است دارای دو زبان که نوشتار دارند:
چچنی: ۱٬۳۳۰٬۰۰۰ گویشور (۲۰۰۲)
اینگوشی: ۴۱۳٬۰۰۰ گویشور (۲۰۰۲)
زبان های ناخی از نظر تاریخی به عنوان یک خانواده مستقل قفقازی شمال مرکزی طبقه بندی می شوند، اما در حال حاضر به عنوان شاخه ای از خانواده قفقازی شمال شرقی محسوب می شوند. عقیده بر این است که بین ۵ تا ۶ هزار سال قبل این خانواده زبانی جدا شده است.ل فلز آز
زبان های ناخی با نظریه چاکنایی زبان های هندواروپایی در ارتباط اند. چنانچه تحت واک دارشدگی فورانی ها قرار گرفتن، در شاخه ویناخی مسلم فرض شده است، اما به طور گسترده ای این نظر غیرمحتمل شمرده شده است. در جایگاه آغازین، فورانی های بتسی مشابه فورانی های ویناخی هستند، اما در جایگاه غیرآغازین به همخوان های واکدار ویناخی شباهت دارند. (*qʼ که در زبان ویناخی یک فورانی باقی مانده است، یک استثناست)
تغییر مشابهی در برخی از دیگر زبان های داغستانی روی می دهد.
wiki: زبان های ناخی