عشوه داننده ناز و غمزه دان
عشوه دان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عشوه دان. [ ع ِش ْ وَ / وِ ] ( نف مرکب ) عشوه داننده. ناز و غمزه دان. آشنا بطریق کرشمه و عشوه :
کو بتی کز عشق او یک شهر جان افشانده اند
زرّ و سر بر عشوه آن عشوه دان افشانده اند.
کو بتی کز عشق او یک شهر جان افشانده اند
زرّ و سر بر عشوه آن عشوه دان افشانده اند.
خاقانی.
کلمات دیگر: