عشقبازی بحد افراط پرستش عشق
عشق پرستی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عشق پرستی. [ ع ِ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) عشقبازی به حد افراط. پرستش عشق. دلدادگی مفرط :
اول کاین عشق پرستی نبود
در عدم آوازه هستی نبود.
اول کاین عشق پرستی نبود
در عدم آوازه هستی نبود.
نظامی.
کلمات دیگر: